Zinderende zaterdag in San Diego

Wie in de pauze even naar buiten gaat met een kop koffie loopt bijna meteen het strand op. Het Catamaran Resort & Spa waar het Pacific Symposium for TCM, Acupuncture and Massage plaatsvindt, ligt aan het binnenwater van Mission Bay. Heel pittoresk. Zeilbootjes deinend op het water, de zon vredig schijnend tussen kleine witte wolkjes tegen een blauwe lucht. Veel tijd om van het uitzicht te genieten is er echter niet. De symposiumdagen zitten behoorlijk vol: van 9 tot 17 uur aan de bak. Wel twee uur pauze tussendoor, maar als je luncht en aan je verslagen werkt ben je verbaasd hoe razendsnel de tijd voorbijvliegt.
De lezingen zitten kwalitatief goed in elkaar, al is de ene lastiger te begrijpen dan de andere. Ook afhankelijk van de vaardigheden van de spreker. De een grappig en gevat, de ander saai en enigszins slaapverwekkend. Maar ze hebben allemaal wel iets nieuws en leerzaams in zich, zeker voor ons studenten. Over het al dan niet gebruiken van koude of hitte bij ‘musculoskeletal injury’; over TCM bij borstproblematiek bij vrouwen. En dat je nooit een litteken van een blindedarm- of galblaasoperatie moet onderschatten, een introductie op Kiiko Matsumoto Style (KMS)-acupunctuur. Wil je weten wat er in San Diego aan kennis wordt gedeeld? Op www.pacificsymposium.org kun je onder ‘speaker slides’ de hand-outs van de meeste presentaties downloaden.
De markt bij het symposium blijkt groter dan gedacht. Er is ook nog een benedenetage met allerlei interessante stands, vertelt iemand mij. En inderdaad. Ik koop er etherische oliën gebaseerd op Chinese kruiden (voor massage onder andere), twee boeken en nog wat andere zaken. Laat visitekaartjes achter, praat met wat standhouders als ik denk dat er in hun product of dienst een onderwerp zit waar ik in Nederland een artikel over kan schrijven. Het is een leuke en nuttige happening.
Deze zaterdag kent ook een symposiumfeest. Compleet met Chinese hapjes. En een fraaie drakenshow waarbij het hoofd van docent Ronald even verdwijnt in de bek van de roze draak. Wat de symboliek hierachter is weten we niet, maar het is wel een komisch moment. Maryelle wint een goodybag in de raffle – hoera! En even later barst de band los. In Halloween-stijl geschminkt als vampiers maar echt wild wil het niet worden. Na drie kwartier is het grootste deel van de zaal verdwenen. Daarop besluiten we nog maar even downtown te gaan. Zaterdagavond, nietwaar? Hoewel maandag pas Halloween wordt gevierd vindt het feest blijkbaar deze avond plaats. Jongeren uitgedost in leuke, vreemde, extreem blote, billen- en borstenonthullende kostuums zwermen over de straten van San Diego. We kijken onze ogen uit. Leuk om eens mee te maken. Als die ogen beginnen dicht te vallen gaan we weer huiswaarts. Morgen immers nog een lange congresdag te gaan.

Ronald, Mayriam, Ellen, Tess, Tessa, Maryelle, Lili, Maartje, Ruben en Cindy